ได้มีโอกาสนั่งคุยกับน้อง วุฒิพงษ์ แปงใจ นักศึกษาปริญญาเอก คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาเกษตรศาสตร์ ถึงความสำเร็จของการรณรงค์ “หยุดการใช้โฟมในโรงอาหาร” พร้อมทั้งพูดคุยถึงแรงบันดาลใจ ที่มาที่ไป และประเด็นๆอื่นๆที่ต้องการรณรงค์ต่อไป

ทำไมถึงลุกขึ้นมารณรงค์เรื่องนี้คะ
ได้เดินผ่านร้านขายข้่าวไข่เจียวและมีกล่องโฟมล้นถังขยะครับ จึงฉุกคิดขึ้นมาว่าจริงๆแล้วร้่านอาหารที่ตั้งอยู่กับที่ถาวรแบบนี้ควรใช้จานที่ล้่างแล้วนำมาใช้ใหม่มากกว่า…เลยตัดสินใจรณรงค์เรื่องนี้ผ่าน Change.org เพราะปกติก็ลงชื่อให้กับแคมเปญต่างๆอยู่แล้ว เลยอยากลองทำเองบ้าง จึงเริ่มการรณรงค์การเลิกใช้โฟมในโรงอาหารของมหาวิทยาลัย

เป็นคนสนใจเรื่องสิ่งแวดล้อมอยู่แล้วหรือคะ
ส่ิงแวดล้อมเป็นเรื่องที่ผมสนใจมาตั้งแต่เด็กๆ ที่บ้านจะฝึกให้มีการแยกขยะ และตัวผมเองก็เรียนและทำงานวิจัยด้านสิ่งแวดล้อม และโฟมก็เป็นหนึ่งในสิ่งที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพอย่างมาก เพราะทำมาจากของเหลือจากการกลั่นน้ำมัน มีสารก่อเกิดมะเร็ง อีกทั้งโฟมยังเป็นขยะที่เป็นมลพิษต่อสิ่งแวดล้อมที่ใช้เวลาในการย่อยสลายนานถึง 450ปี

มีคนให้ความสนใจการรณรงค์มากน้อยแค่ไหนคะ
มีคนเข้ามาลงชื่อจาก 50คน เป็น 200คน ในเวลารวดเร็ว ทำให้รู้สึกว่ามีคนคิดเหมือนกัน และรู้สึกเริ่มมั่นใจมากขึั้นว่าการรณรงค์เรื่องนี้มีความเป็นไปได้ และรู้สึกว่าการรณรงค์ไม่ได้ยากอย่างที่คิด

เริ่มเรื่องรณรงค์ของคุณเองได้ที่นี่
บอกต่อเรื่องนี้ให้กับคนรู้จัก คลิกที่นี่